Wyprawa jest kontynuacją Tryptyków Himalajskich przeprowadzanych w latach 2006 i 2008. A także logiczną kontynuacją drogi w Himalajach obranej przez zespół Morawski – Hamor: przejścia rzadko uczęszczanymi drogami na ośmiotysięczniki, albo poszukiwania własnych dróg.

Dhaulagiri ma służyć jako aklimatyzacja przed głównym celem – nową drogą na Manaslu. Dhaulagiri można przetłumaczyć jako „Biała Góra” i leży w zachodniej części doliny Kali Gandaki, ok. 33 km. od sąsiedniej Annapurny. Jest to siódma najwyższa góra świata, pierwszy raz pokonana przez Kurta Diembergera, Ernsta Forrera, Albina Schaberta i Szerpów: Nima Dorjee oraz Nawang Dorjee w 1960 roku. Aklimatyzacja będzie polegała na prowadzeniu akcji na drodze normalnej. Jeśli warunki dopiszą zespół spróbuje dokonać wejścia północno-zachodnią ścianą, drogą japońską. Następnie wyprawa przeniesie się jak najszybciej pod zachodnią ścianę Manaslu. Manaslu jest ósmą najwyższą górą świata. Jej nazwa pochodzi od sanskryckiego słowa „manasa” co oznacza duszę. Jest najwyższym szczytem Ghurka Himal. Uważana w Nepalu za świętą górę, często alpiniści zostają kilka metrów pod wierzchołkiem, by uszanować panujące na Manaslu bóstwo. Pierwszy raz pokonana w 1956 roku przez Japończyka Toshio Imanishi i Nepalczyka Gyalzen Norbu Sherpa. Naszym celem jest zrobienie całkowicie nowej drogi w zachodniej ścianie. Wiele lat naszego wspinania w Himalajach prowadzi właśnie do tego punktu: by zacząć robić swoje drogi, w jak najlepszym stylu. Baza pod ścianą zachodnią znajduje się na lodowcu Thulaga. Prawdopodobnie w bazie będzie znajdowało się tylko dwóch uczestników wyprawy i kucharz. Rejon ten jest bardzo rzadko odwiedzany przez wyprawy.

[edit] Piotr Morawski zginął podczas wyprawy na Dhaulagiri, nigdy nie dotarł pod Manaslu.